İlk olarak Adobe programlarını öğrenip ufak postlar hazırlayarak başladım. Zamanla, web sitesi tasarlayacak kadar programlara hakim oldum. UI/UX tasarımcısı olarak iş başvuruları yaptım, mülakatlara katıldım ve bir toplulukta tasarımım birinci seçildi. Ancak, mobbing dolu ajanslar ve mesaili işler bana göre değildi.

Sonrasında “Zehra Abla ile Çiziyorum” adında, çocuklar için çizim videoları yaptığım bir YouTube kanalı açtım. Çocuklardan öyle güzel geri dönüşler aldım ki, bir sınıf dolusu çocuk bana kendi yazılarıyla mektuplar yolladı. Bu sevgiyle Zojo adını verdiğim eğitici alfabe kartlarını tasarladım ve Türkiye’nin dört bir yanına bu oyun kartlarını gönderdim. Birilerinin tasarladığım bir şeyi satın alması inanılmaz bir his!

Birçoğunuz belki nihai hedefime ulaştığımı düşünmüş olabilir. Ama şu an ne kanala video çekiyorum ne de kartların satışı için bir stratejim var. Yine de bu deneyimler, beni bana daha çok yaklaştırdı. Yetersiz ve tembel hissettiğim çok zamanlar oldu. Birçok işi deneyip yarım bıraktım.

Ancak fark ettim ki, aslında hepsi birbirine dönüştü. Video düzenlemeyi öğrenmeseydim, çocuklar için YouTube videoları yapamazdım. Tasarım bilmeseydim, eğitici kartlarımı tasarlayamazdım. Ve şimdi tüm bu bilgi ve deneyimle sizin (biraz da kendim için) bu blogu hazırlıyorum ve YouTube’da içerikler üretiyorum.

Kendi yolculuğumda öğrendiğim en büyük derslerden biri, her deneyimin aslında kendimizle tanışmanın bir yolu olduğudur. Bu blog, yaşadığım zorlukları, içsel diyaloglarımı ve öğrendiklerimi paylaşmak için açtığım bir alan. Hayat bizi her gün yeni insanlarla, yeni deneyimlerle tanıştırıyor. Ama belki de asıl mesele, her birinde biraz daha kendimize yakınlaşmak.

Bu blogda, kendi yolculuğumda öğrendiklerimi paylaşırken, sizin de bu keşif yolculuğunda bana katılmanızı umuyorum. Birlikte büyüyelim.